برجها دیدم که از مشرق برآوردند سر / جمله در تسبیح و در تهلیل حیّ لایموت
چون حَمَل چون ثَور چون جوزا سرطان و اسد / سُنبُله میزان و عقرب قَوس و جَدی و دَلو و حوت
زمین در هر سال یک بار در امتداد مدار دائرهالبروج با زاویه ۲۳ درجه و ۲۷ دقیقه نسبت به دایره استوا به دور خورشید میگردد، و در دو نقطه با دایره استوا تلاقی میکند که اعتدال بهاری و اعتدال پاییزی نامیده میشوند.
اولین کسی که دائرهالبروج را از نقطه اعتدال بهاری به دوازده بخش مساوی (بُرج) تقسیم کرد و هر بُرج (۳۰ درجه) را به صورت فلکی مقابل آن نامید، ((اَبَرخَس)) در قرن دوم پیش از میلاد بوده است.
قدیما هر یک از برج های دوازده گانه را به نام صورت فلکی مقابل آن (که از شکل فرضی چندین ستاره پدید آمده بود) میخواندند و به چهار دسته: ربیعیّه (بهاری) شامل حَمَل، ثَور و جَوزا؛ صیفیّه (تابستانی) شامل سَرَطان، اَسَد و سُنبُله؛ خریفیّه (پاییزی) شامل میزان، عقرب و قَوس؛ شتویّه (زمستانی) شامل جَدی، دَلو و حُوت تقسیم کرده بودند.